Einde seizoen 2017.

De camper staat weer in de winterstalling, we sluiten het jaar 2017 af.

Dit seizoen is wat later begonnen dan de bedoeling was, maar we hebben toch weer leuke trips gemaakt, waaronder een leuke vakantie in Duitsland. Te vinden onder de link "Reizen "
Het totaal aantal overnachtingen lag daardoor iets lager dan vorig jaar.
In oktober en november zijn we nog een aantal dagen weggeweest, als het weer en het aantal vrije dagen dat toeliet.
Een kort verslagje van het tripje naar Emden en een iets uitvoeriger verslag over de reis naar Lemwerder voor een bezoekje aan Farge.

Emden.

CP  An Der Friesentherme in Emden

Altijd mooi fietsen rond Emden.

Uitstekende service voor de fietser.

Grappig taaltje dat Ost-Fries.

Bang voor diefstal hoef je niet te zijn in Emden, wel voor de wind

Lemwerder en bezoek aan Farge.

Eind oktober sluiten we het seizoen dan af met een aantal overnachtingen in Lemwerder aan de Weser.
Van hieruit willen we langs de Weser fietsen naar een reusachtige bunker waar in de oorlog U-boten zouden worden gebouwd.

Peter Baxmannplatz Lemwerder.

Over de Weser.

De  enorme bunker Farge.

Dit complex Farge bevindt zich aan de Weser op ongeveer 25 kilometer van Bremen. De bunker werd door krijgsgevangenen gebouwd onder erbarmelijke omstandigheden.
De U-boten zouden hier in segmenten worden gebouwd aan een soort lopende band systeem.
De bunker kent diverse secties, met ieder een specifieke bewerking.
Als eindresultaat zou de U-boot op eigen kracht uit de laatste sectie naar buiten kunnen varen richting de rivier de Weser. Zover is het echter nooit gekomen; de geallieerden gooiden aan het eind van de oorlog met veel bommen deze plannen in duigen.

Ook de binnenkant is imposant.

De afzonderlijke secties zijn goed te onderscheiden.

Een voltreffer door het metersdikke betonnen dak.

Het eindproduct had zo naar buiten gevaren kunnen worden.

Een memorial voor de omgekomen dwangarbeiders.

Na een tijdje in het bijbehorende museum te hebben rondgekeken pakken we de fietsen en gaan weer terug naar onze camper.

Bezoek aan de Stichting Vroege Vogels op vliegveld Lelystad.

Het Clubgebouw.

       
  
Een collega heeft als hobby het restaureren van historische vliegtuigen bij de Stichting "Vroege Vogels". Hij heeft ons uitgenodigd om te komen kijken.
De Stichting "Vroege Vogels" is opgericht in 1976 door Jaap van Mesdag, en heeft tot doel het restaureren van oude vliegtuigen en vliegtuigmotoren en het herbouwen van oude modellen.

Rustig op de c.p. van Lelystad.

We parkeren de camper op de camperplaats van Lelystad en gaan met de  fietsen naar de luchthaven van Lelystad.

We worden door collega John hartelijk ontvangen en al gauw krijgen we een zeer uitgebreide rondleiding.
Met verbazing kijken we rond. Overal hangen de kisten (jargon voor vliegtuigen) aan het plafond en geen meter op de vloer is onbenut.

Een Sopwith Pup.

De meeste vliegtuigen dateren van rond de 1ste wereldoorlog en dus lastig om onderdelen te krijgen. Gelukkig zijn uitgerekend vandaag een aantal kratten met onderdelen binnen gekomen en de vrijwilligers die aan de vliegtuigen bouwen zijn dan ook in opperbeste stemming.

Elke vierkante meter wordt benut.

Fokker D VII.

 



Anthony Fokker bouwde onder andere de Fokker D VII, een jachtvliegtuig. Tijdens de 1ste wereldoorlog voorzag hij de Duitse luchtmacht van zijn beroemde Fokker driedekkers, die in de handen van de Duitse Baron von Richthofen (de illustere Rote Baron) een geducht wapen bleek te zijn. Kortom Nederland was toch blijkbaar niet zo heel erg neutraal in de eerste wereldoorlog.

Eenvoudig instrumentarium.

   
    

Onvoorstelbaar dat zoiets van metaalbuis en doek de lucht in kan.

Veel oog voor detail.

Jawel, een dikke Mercedes erin.

Een prachtig gerestaureerde Bücker Jungmann.

  

Een rotatiemotor.

De rotatiemotor uit die tijd was toch wel bijzonder. Normaal draaien de zuigers en staan de cilinders stil. Bij deze motor draaien de cilinders en staat de krukas met de zuigers stil. Door de grote rotatiekrachten van deze motor waren deze jagers zeer wendbaar wat een voordeel in het luchtgevecht betekende.

Het privévliegtuig van Jaap van Mesdag, een Gipsy Moth.

Tenslotte komen we aan bij het project waar mijn collega aan werkt: De restauratie van de  Morane Saulnier Criquet. De Morane is eigenlijk een Duitse Fieseler Storch en in licentie gebouwd door de Fransen na de oorlog; ze hadden de bouwtekeningen nog! Dat kon ook haast niet anders want de Storch werd in Frankrijk door dwangarbeiders gebouwd tijdens de bezetting.

De Morane in aanbouw. Goed is te zien dat de zijruiten naar buiten lopen voor een betere waarneming.

De Fieseler Storch was een verkenningsvliegtuig uit de tweede wereldoorlog en maakte vooral faam door de actie waarbij Duitse commando's de Italiaanse Fascistenleider Mussolini met een Fieseler Storch uit een gevangenis in de bergen wist te bevrijden om daarna triomfantelijk door Hitler aan den volke ten tonen.

De Morane Criquet heeft als eigenschap dat het zeer langzaam kan vliegen, dat komt met name door het grote vleugeloppervlak.

De motor staat alvast klaar.

Deze projecten zijn natuurlijk van lange adem en er gaan jaren overheen voordat deze historische vliegtuigen het luchtruim zullen kiezen.
Wij zijn zeer aangenaam verrast door het enthousiasme waarmee de vrijwilligers deze taak op zich nemen deze museumstukken van de ondergang te behoeden.

We staan nog even stil bij de oprichter van de stichting.

In een andere hal staat de trots van de stichting, de P51 Mustang die een belangrijke rol speelde tijdens de tweede wereldoorlog.

 

Een Fairchild Argus word naar buiten gerold.

 
Eenmaal weer terug bij de camperplek maken we de volgende dag nog een fietstocht. Het weer slaat toch wat om aan het eind van de dag en we pakken ons boeltje weer op. We kijken terug op een paar leuke en leerzame dagen.

 


   
                      -----------------------------------------------------------------------

Vakantieverslag 2017

Net weer terug van de vakantie. Druk op de knop Reizen om dit verslag te lezen. Of mobile telefoons op het witte driehoekje rechtsboven.

Aanpassing vering.

Al een tijdje hadden wij het idee dat de vering het nogal zwaar te verduren krijgt. Op slecht wegdek slaat de achtervering af en toe op de rubberen bumps als we door een kuil rijden.
Alle Ducato´s staan aan de voorkant wat lager en, met een constant hoger gewicht door de camper-inrichting, hangt deze dus ook daar wat meer in de veren.
Dit gaat ten koste van het rijcomfort.
Eerst wilden we er niet aan, maar na gunstige berichten van camperaars die hulpveren hadden laten plaatsen gaan ook wij overstag.
In Krimpen aan de IJssel is een bedrijf "Carsupport" die dit klusje kan verrichten.

De afspraak was gemaakt met de uitnodiging dat we op hun terrein konden overnachten i.v.m. met de afstand.
Zodoende konden we er nog een paar extra dagen camperen aan vast knopen.

C.P. Kweetal in Schelluinen.

We rijden naar Schelluinen waar we een leuke camperplaats vinden.
De ondergrond is nogal zompig, maar daar had de eigenaar iets handigs op gevonden.

Onderleggers tegen het wegzakken in zompig veen. 

Schelluinen ligt niet ver van Gorinchem en daar vallen we al gauw met de neus in de boter; er is een hippie festival aan de gang.

De sixties herleven.

Wonderlijke camper creaties

Na enige uren op het festivalterrein doorgebracht te hebben laten we de wietdampen achter ons en verkennen het verrassend leuke stadje Gorinchem.

Niet alleen strijd tegen het water maar ook tegen de Spanjaarden.

Na een paar dagen rondzwerven op de fiets pakken we tegen de avond de boel weer op en nemen het pontje dat ons op weg brengt richting Krimpen aan de IJssel.

Ons campertje voor het eerst op een pontje.

We hadden voor vertrek de route goed bekeken en rijden in één ruk naar de bestemming.

C.P zonder enige voorzieningen.

Onze overnachtingsplek bij het veren bedrijf is op zijn zachts gezegd nogal basic. Het biedt een troosteloze aanblik van een niet of nauwelijks onderhouden bedrijfspand met welig tierend onkruid.
Maar afijn we hoeven er maar één nacht te staan.
De volgende morgen worden we begroet door een stel kakelende kippen en verkeerslawaai.

Eerst maar even de kippen voeren.

Om acht uur druppelen de medewerkers binnen en iedereen stelt zich keurig voor.
Al snel blijkt dat we met een stel toegewijde techneuten te doen hebben die liefdevol over hun vak praten.
De buscamper wordt op de brug geplaatst en de vering wordt nauwgezet bekeken en nagemeten.

Op de brug voor inspectie.

Ai, een wel erg vlakke bladveer.

Terwijl we eerst een enthousiaste rondleiding krijgen door de werkplaats wordt de diagnose gesteld.

Een bosje afgekeurde veren.

En een magazijn vol glimmende nieuwe.

Met deze machine worden de veren in de eigen Shop gemaakt.

Het speciale hoogwaardig staal wat voor de veren gebruikt wordt komt uit Japan. De carsupporters hebben tenslotte een naam hoog te houden.
Zelfs het koninklijk huis wordt tot de klantenkring gerekend. Zo maakten ze sterkere vering voor de auto van de Koning en kregen de opdracht voor de restauratie van de glazen koets waarvoor ze een nieuwe bladveer hadden gemaakt.

Voor onze buscamper konden we het relatief simpel houden met verhoogde vervangingsveren voor en hulpveren achter.

Een heel verschil met de oude situatie.

Ook wordt het gewicht per wiel gemeten en blijkt dat de rechterkant 70 kilo zwaarder is. Hier wordt ook rekening mee gehouden en gecorrigeerd  door een aangepaste veer.
We zijn onder de indruk van de enorme vakkennis  van de medewerkers en gaan tevreden weer huiswaarts.

Heeft dit alles nu ook geholpen? Ja, we vinden van wel. Het rijgedrag is er behoorlijk op vooruit gegaan. Het geheel voelt nu veel soepeler en een aanzienlijke verbetering van het stuurgedrag. De noodzaak om hulpveren te plaatsen is ons ook duidelijk, want zonder werden de bladveren zover ingedrukt dat er nog weinig vering en comfort over bleef.
En omdat de camper is gewogen met volle belading weten we ook dat we aan de veilige kant zitten wat de toegestane last betreft.