Aanpassing vering.

Al een tijdje hadden wij het idee dat de vering het nogal zwaar te verduren krijgt. Op slecht wegdek slaat de achtervering af en toe op de rubberen bumps als we door een kuil rijden.
Alle Ducato´s staan aan de voorkant wat lager en, met een constant hoger gewicht door de camper-inrichting, hangt deze dus ook daar wat meer in de veren.
Dit gaat ten koste van het rijcomfort.
Eerst wilden we er niet aan, maar na gunstige berichten van camperaars die hulpveren hadden laten plaatsen gaan ook wij overstag.
In Krimpen aan de IJssel is een bedrijf "Carsupport" die dit klusje kan verrichten.

De afspraak was gemaakt met de uitnodiging dat we op hun terrein konden overnachten i.v.m. met de afstand.
Zodoende konden we er nog een paar extra dagen camperen aan vast knopen.

C.P. Kweetal in Schelluinen.

We rijden naar Schelluinen waar we een leuke camperplaats vinden.
De ondergrond is nogal zompig, maar daar had de eigenaar iets handigs op gevonden.

Onderleggers tegen het wegzakken in zompig veen. 

Schelluinen ligt niet ver van Gorinchem en daar vallen we al gauw met de neus in de boter; er is een hippie festival aan de gang.

De sixties herleven.

Wonderlijke camper creaties

Na enige uren op het festivalterrein doorgebracht te hebben laten we de wietdampen achter ons en verkennen het verrassend leuke stadje Gorinchem.

Niet alleen strijd tegen het water maar ook tegen de Spanjaarden.

Na een paar dagen rondzwerven op de fiets pakken we tegen de avond de boel weer op en nemen het pontje dat ons op weg brengt richting Krimpen aan de IJssel.

Ons campertje voor het eerst op een pontje.

We hadden voor vertrek de route goed bekeken en rijden in één ruk naar de bestemming.

C.P zonder enige voorzieningen.

Onze overnachtingsplek bij het veren bedrijf is op zijn zachts gezegd nogal basic. Het biedt een troosteloze aanblik van een niet of nauwelijks onderhouden bedrijfspand met welig tierend onkruid.
Maar afijn we hoeven er maar één nacht te staan.
De volgende morgen worden we begroet door een stel kakelende kippen en verkeerslawaai.

Eerst maar even de kippen voeren.

Om acht uur druppelen de medewerkers binnen en iedereen stelt zich keurig voor.
Al snel blijkt dat we met een stel toegewijde techneuten te doen hebben die liefdevol over hun vak praten.
De buscamper wordt op de brug geplaatst en de vering wordt nauwgezet bekeken en nagemeten.

Op de brug voor inspectie.

Ai, een wel erg vlakke bladveer.

Terwijl we eerst een enthousiaste rondleiding krijgen door de werkplaats wordt de diagnose gesteld.

Een bosje afgekeurde veren.

En een magazijn vol glimmende nieuwe.

Met deze machine worden de veren in de eigen Shop gemaakt.

Het speciale hoogwaardig staal wat voor de veren gebruikt wordt komt uit Japan. De carsupporters hebben tenslotte een naam hoog te houden.
Zelfs het koninklijk huis wordt tot de klantenkring gerekend. Zo maakten ze sterkere vering voor de auto van de Koning en kregen de opdracht voor de restauratie van de glazen koets waarvoor ze een nieuwe bladveer hadden gemaakt.

Voor onze buscamper konden we het relatief simpel houden met verhoogde vervangingsveren voor en hulpveren achter.

Een heel verschil met de oude situatie.

Ook wordt het gewicht per wiel gemeten en blijkt dat de rechterkant 70 kilo zwaarder is. Hier wordt ook rekening mee gehouden en gecorrigeerd  door een aangepaste veer.
We zijn onder de indruk van de enorme vakkennis  van de medewerkers en gaan tevreden weer huiswaarts.

Heeft dit alles nu ook geholpen? Ja, we vinden van wel. Het rijgedrag is er behoorlijk op vooruit gegaan. Het geheel voelt nu veel soepeler en een aanzienlijke verbetering van het stuurgedrag. De noodzaak om hulpveren te plaatsen is ons ook duidelijk, want zonder werden de bladveren zover ingedrukt dat er nog weinig vering en comfort over bleef.
En omdat de camper is gewogen met volle belading weten we ook dat we aan de veilige kant zitten wat de toegestane last betreft.